"Hamid, ik hoor de kamelen nog!" "Nee, dat is de moskee" Oeps! Vanuit Merzouga rijden we naar Boumalne Dades en onderweg maken we nog een kleine omweg door de Todra kloof. In Boumalne slapen we in een ecolodge. Dit is geen "bewuste" keuze, het was nou eenmaal het goedkoopste wat we konden vinden. We zijn de enige gasten en dit zullen we weten ook! Lahcene, de eigenaar, volgt ons overal. Eerst moeten we zijn vrouw en kinderen allemaal een handje geven en dan brengt hij ons naar onze kamer. Lahcene gaat er gezellig bij zitten terwijl wij onze spullen uitpakken. Hierna gaan we thee drinken met Lahcene, terwijl zijn vrouw eten voor ons kookt. Tijdens het eten komt hij natuurlijk ook bij ons aan tafel zitten en kijkt hoe wij eten. We mogen na het eten zijn toeristendiploma bewonderen en Lahcene gaat uitgebreid vertellen over vogels, inclusief plaatjes, want alle vogelboeken zijn door Lahcene uit de kast gehaald.

We hebben deze ecolodge de dag ervoor via internet geboekt. In de beschrijving staat dat je vanuit de kamer een "panoramisch" uitzicht hebt op de tuin. Dit is waar, alleen is de tuin een enorme lelijke zwijnenstal, maar je hebt er absoluut uitzicht op! Op een ecolodge wordt er natuurlijk goed op het milieu gelet, dit blijkt al bij de wasbak. De wasbak is zo lek, dat je bij het tanden poetsen ook gelijk je voeten wast. Goede zaak! Ook bij de douche heeft Lahcene aan het milieu gedacht. Er komt zo weinig water uit, dat je maar niet gaat douchen. Goed bedacht! Om gebruik te maken van wifi, moet je buiten gaan staan. Dit is ook goed voor het milieu, zo maak je veel minder gebruik van al die milieuonvriendelijke elektronica!

De volgende morgen, bij het ontbijt, zit Lahcene natuurlijk weer gezellig bij ons. Lahcene eet nu zelfs mee! Hij pakt wat brood, doopt het in wat ecologische olijfolie, neemt een hap, en legt de rest weer bij het andere brood. Dit is vast goed voor het milieu, ik weet alleen nog niet precies op welke manier.

We rijden vandaag eerst een klein stukje terug om een andere kloof te bezoeken, waarna we via de Rozenvallei naar Ouarzazate gaan. Lahcene stelt voor dat wij, als we terug komen van de kloof, hem ophalen zodat hij met ons mee kan naar de Rozenvallei en ons daar van alles over kan vertellen. Omdat we Lahcene een heeeel klein beetje te opdringerig vinden slaan we zijn aanbod af. Als we terug komen uit de kloof, en weer door Boumalne rijden, zien we langs de kant van de weg iemand heel druk zwaaien en gebaren. Als we dichterbij komen, zien we dat het Lahcene is. O NEEE! Meteen geeft Rik extra gas, dit is niet erg milieuvriendelijk, maar het is de enige manier om van Lahcene af te komen. In volle vaart rijden we Lahcene voorbij. Doei Lahcene!

Aan het begin van de avond komen we aan in Ouarzazate. Het is etenstijd en we zoeken een restaurantje op. Het ziet er goed uit en het eten smaakt prima. Als we het op hebben, ziet Rik ineens iets liggen op het muurtje naast onze tafel. Als we goed kijken zien we wat het is; een muizenkeutel! Terug in het hotel lijkt 1 preventieve Norit ons niet voldoende, en we eten het hele pakje leeg. Better safe than sorry!

Overal waar we komen trekt Hermien de nodige aandacht. Hermien is wit, maar overal zitten bruine vlekken. Het lijkt zand maar dat is het niet. Eigenlijk weten we ook niet precies wat het wel is. Als we tanken wordt aan Hermien gekrabd, parkeren we Hermien ergens dan moet iedereen even aan de bruine vlekken voelen en "je moet je auto wassen" hebben we al heel vaak gehoord. Gelukkig rijdt Hermien wel prima!

Inmiddels begrijpen we de verkeersregels ook iets beter. De grootste auto gaat altijd voor. Hermien is heel klein, dus wij moeten altijd wachten. Als de auto voor je, richting aangeeft naar rechts, dan kan dit meerdere dingen betekenen. Meestal betekent dit dat je in kan halen, een enkele keer betekent het dat de auto af gaat slaan en vaak betekent het ook helemaal niks. Als een tegemoet komende auto naar je seint betekent dit soms dat er verderop een politiecontrole is, wat het verder betekent zijn we eigenlijk nog niet achter. Verder zijn er langs de weg veel mensen die denken dat wij eksters zijn. Om de paar 100 meter staat er iemand met een steen die glinstert. En toen Rik een keer wilde keren maar het heel druk was, hield een agent even al het andere verkeer tegen. Zijn ze toch niet helemaal voor niets!

Vlakbij Ouarzazate bezoeken we nog Ait Ben Haddou waar veel bekende films zijn opgenomen, zoals Gladiator en Babel. Hierna rijden we door de bergen en de sneeuw terug naar Marrakech, waar we met pijn in het hart afstand doen van Hermien. Doei Hermien!